Ýowşan Annagurban

Haýran galmaly zatlar

Garly gün. Gezýän ýolumyň käýerleri erän, käýerleri doň we typançak, seresapja ýöremeli bolýar. Ýogsa taýyp, bir ýeriň ýere gatyja degmegi mümkin.

Öňümden iki sany ýaş çagaly aýal barýar. Elbetde, çagalary kolýaskada. Çagalar üçin gurlan meýdançanyň deňinde olardan ozup geçdim, emma bialaç gep diňledim.

Gelinler ’biziňki dilde’ gepleýärdi, diýmek, öňki sowetistandan gelen, her gören zadyny biygtyýar yzynda galan durmuş ýa öň gören zatlary bilen deňeşdirýän adamlardy.

Olaryň birinjisi şeýle diýýär:

- Geňler galýan, şu çagalar meýdançasyny gurup gidenlerine bir ýyl boldy, emma gelip agşam ýeke zadyny döwüp gidýän ýok-da?!.

Ikinjisi jogap berýär:

- Hawa, ilki hojagaz kiçijik çaga öýjagazyna çagam girjek bolsa, ilki baryp hökman içini görerdim. Haýran galmaly, ne itler, ne oglanlar, hiç kim içine meýdan etmeýär...