Düýş
Aýaklarym meni götermeýärdi,
dyzymda galmandy bir zerre ysgyn.
Dag başyndan başşak uçmajak bolup,
gyýçak gara daşy bagryma basdym.
Kömege geljek ýok, ilim aşakdan
barýar “öz ýodasyn” külterläp, söküp.
Aýaklarym meni götermeýärdi,
çäräm ýokdy garap galmasam çöküp...
()