Biziňkiler we beýlekiler

Adam aýtdy:

"Garyndaşlarym, beýlekileriň arasyna goşulyp, köp ýyl söweşdiler. Käbiri öldürildi, käbiri maýyp boldy. Emma, şükür, ahyry uruş gutardy. Onsoň beýlekiler derrew düşewüntli orunlary paýlaşyp, ýurtda möhüm adamlara öwrüldiler. Biziňkiler bu ýagdaýa düşünmän: 'Muny nätdiňiz, bizem söweşdik, jan ýerinde jan berdik, emma hiç wezipe, orun ýetmedi-le?' diýse, beýlekiler: "Biz wezipe, orun üçin däl, din üçin söweşdik, edýän gürrüňiňiz nähili?' diýip, olaryň özlerini utandyrypdyrlar."